Schody.

Siedział na murku opierając się plecami o ścianę. w ręce trzymał papierosa,zapalonego,którym co chwilę się zaciągał. przeczesał włosy dłonią i zaciagnął się.

Wracała właśnie ze swojego treningu. Była zmęczona tymi wszystkimi ćwieczeniami, którymi nota bene, to ona katowała swoje zawodniczki. Na ramieniu miała przewieszoną dużą torbę, na oczach miała duże okulary przeciwsłoneczne. Przeskakiwała po dwa schodki i w pewnym momencie nie zauważyła kogoś idącego z przeciwnej strony. Wpadli na siebie już na szczycie schodów. Ta osoba wytrąciła Tinie torebkę i częśc z rzeczy rozsypało się po podłożu. Schyliła się i zaczęła je zbierać.

Obserwował całe zajście i szybko zgasił papierosa na murku. zeskoczył z niego i podszedł do poszkodowanej dziewczyny. pochylił się i pomógł jej zbierać. -idiota, powinien cię przeprosić. -powiedział, bo tą osobą był jakiś student.

Podniosła wzrok na chłopaka-Daj spokój. Nic się nie stało-wyjaśniła i wrzucając ostatnią już rzecz do torby wstała i podała rękę chłopakowi-Tina

podniósł się i również się przedstawił. -ryan. miło poznać. -powiedział i po tym jak uścisnęli sobie dłonie, schował swoje do kieszeni czarnych dżinsów. -wszystko znalazłaś? -zapytał mając na myśli rzeczy,które rozsypały się na schodach całych. mogła czegoś nie zauważyć.

Wydaje mi się, że tak-powiedziała, ale dla pewności spojrzała jeszcze raz na ziemię. Tak jak myślała, nie zauważyła już nic, co by należało do niej.

Toteż on już nie szukał żadnej szminki,błyszczyka czy czegoś podobnego. jakby po jej odejściu coś znalazł, miałby pretekst do spotkania. tymczasem teraz nie wiedział jeszcze czy będzie chciał się z nią spotkać drugi raz i trzeci. choć była bardzo ładną dziewczyną.

Jeśli chciałby mieć pretekst do spotkania, to może by i przy dobrych chęciach coś znalazł. Poprawiła swoje okulary-rozumiem, że też tutaj studiujesz-roześmiała się

Uśmiechnął się. -dobrze rozumiesz, zapewne ty też! -cóż za inteligentna rozmowa. -ale niestety nie mam siódmego daru z nieba i nie zgadnę,co studiujesz,więc gdybyś mogła mi pomóc..byłbym wdzięczny.

Roześmiała się słysząc słowa chłopaka-mam powiedzieć wprost, czy może chcesz tylko podpowiedź?

-Jak już mówiłem nie jestem specjalnie utalentowany w tej dziedzinie,ale spóbować mogę, jeśli dasz dobrą podpowiedź. -uniósł jedną brew patrząc na nią.

Wierzę w ciebie-mrugnęła okiem-Wiec, tak. Jak skończę studia, śmiało będę mogła cię zapytać, czy chcesz o tym porozmawiać?

Roześmiał się i zaczął drapać po głowie. -no tak, pani psycholog. czyż tak? -zapytał. może miał cień wątpliwości,ale na 90 procent był pewny,że trafił. w końcu głupkiem nie był.

Zgadłeś-potwierdziła po czym zrobiła minę zdziwionej-jak tego dokonałeś?

-Czasem zdarzają mi się takie przebłyski. -zrobił falę brwiami. wyciągnął telefon z kieszeni. -osz kurdę. muszę iść, jestem umówiony. do zobaczenia! -pożegnał się z miłym uśmiechem na ustach i zniknął w budynku uniwersytetu.

Sama również weszła do środka.